Πρόκειται για την κοινή και πασίγνωστη πικραγγουριά, που προ ετών έγινε γι’ αυτήν τόσος άδικος θόρυβος πού πιστεύτηκε σαν θεραπευτικό της πιο αθεράπευτης αρρώστιας. Τίποτε απ’ όλα αυτά. Ωστόσο, χρησιμοποιούνται, ο χυμός των καρπών και η ρίζα της. Η πικραγγουριά έχει τόση δριμύτητα ώστε είναι Ιδιαίτερα ερεθιστική. Εσωτερικά είναι εξαιρετικά δραστική και προκαλεί έντονη διάρροια. Σε δόση 1 έκατ. γραμ. προξενεί φλόγωση του βλεννογόνου της κοιλιάς με εμετούς και πόνους. Ακόμη, και μόνο να απορροφηθεί από το δέρμα μπορεί να προκαλείστε ευκοιλιότητα (!) Το αφέψημα της ρίζας είναι ακόμη πιο δραστικό από τούς καρπούς.
Η χρησιμοποίηση της πικραγγουριάς γίνεται στις περιπτώσεις υδρωπικίας, λευκωματικής νεφρίτιδος. Έχει χρησιμοποιηθεί ακόμη ως έμμηναγωγός και ως άνθελμινθική. Χρειάζεται μεγάλη προσοχή στη χρησιμοποίησή της.
(Ecbalium elaterium, L.) οίκ. Κολοκυνθωδών (Cucurbitaceae).