Ιερέας, γιος και αυτός του Θανά­ση Βλαχάβα. Καταγόταν από το χωριό Σμόλιανη της περιοχής Τρικάλων πριν το 1770. Όταν πέθανε ο πατέρας του, τον διαδέχτηκε στο αρμοτολίκι των Χασιών και έγινε καπετάνιος σε όλη, την περιοχή. Το 1807, όταν οι Έλληνες, παρακι­νούμενοι από τους Ρώσους αποφάσισαν να στασιάσουν στον Αλή, οι καπεταναίοι της Θεσ­σαλίας όρισαν αρχηγό τους τον Παπαθύμιο. Ε­τοίμασαν σχέδιο με το οποίο ο Ευθύμιος Στουρνάρης θα έπιανε τα στενά στους Καλαρύτες και ο Ντεληγιάννης τα στενά του Μετσό­βου. Ο Ντεληγιάννης όμως πρόδωσε και ειδο­ποίησε τον Αλή για τα σχέδια των Ελλήνων. Η Θεσσαλία πλημμύρισε τότε από Τουρκαλβανούς με αρχηγό το Μουχτάρ πασά. Επακολού­θησε φονική σύγκρουση. Ο Βλαχάβας. έφτασε στον τό­πο της μάχης όταν είχε πια συντελεστεί το κα­κό και είχε σκοτωθεί ο αδελφός του Θεοδωρά­κης και τα παλικάρια του. Πήρε τότε διακό­σιους άντρες και πήγε στον Ολυμπο και από κει στη Σκιάθο και στη Σκόπελο. Στα νησιά αν­ταμώθηκε με άλλους αρχηγούς και συγκρότη­σαν στόλο από εβδομήντα πλοία. Το 1808 οι Τούρκοι έπιασαν με δόλο το Βλαχάβα και τον οδήγη­σαν στον Αλή, που διάταξε τους δήμιους του να του σπάσουν τα κόκαλα και να τον κομμα­τιάσουν στα τέσσερα. Κρέμασαν μάλιστα από ένα κομμάτι σε τέσσερα σημεία των Ιωαννίνων για να τρομοκρατηθούν οι Έλληνες κάτοικοι.