Γεννήθηκε στην Πρέβεζα το 1797 και πέθανε στο Μεσολόγγι το 1862. Ο πολυκύμαντος βίος του καλύπτει μια πολεμική δράση ολόκληρη την περίοδο των αγώνων της ανεξαρτησίας, ενώ η ανάμειξή του στα μετεπαναστατικά κινήματα ήταν πρωταγωνιστική, είτε για να τα καταπνίξει (π.χ. εξέγερση της Στερεάς, 1836), είτε για να τα προκαλέσει (1847). Αξιομνημόνευτη είναι η δράση του στην περίοδο του Κριμαϊκού πολέμου (1854) στην Ήπειρο, όταν εισέβαλε επικεφαλής σωμάτων Ακαρνάνων. Αποκορύφωση όμως αυτών των αγώνων του αποτελεί η εξέγερση της Βόνιτσας (4 Οκτωβρίου 1862), που επέφερε τελικά την εκθρόνιση του Όθωνα. Με την εκδήλωσή της σχημάτισε επαναστατική επιτροπή, έγινε αρχηγός της και προχώρησε στο Αγρίνιο, όπου έμαθε ότι η εξέγερση γενικεύτηκε σ’ όλη την Ελλάδα και ότι ο Όθων κηρύχτηκε έκπτωτος. Ο Γρίβας έφτασε στο Μεσολόγγι έτοιμος να βαδίσει κατά της Αθήνας. Η προσωρινή κυβέρνηση όμως αγνόησε «τον κυριώτερον και πραγματικόν αρχηγόν» της επανάστασης (Π. Καρολίδης) και έστειλε μόνο μία αντιπροσωπεία στο Μεσολόγγι (23 Οκτωβρίου 1862), για να του επιδώσει επίσημα το βαθμό του στρατάρχη, αλλά όταν έφτασαν εκεί τον βρήκαν ετοιμοθάνατο.