…αλλά πραγματικός. Αλλά τι είναι οβελίσκος
Από το αρχαίο υποκοριστικό του οβελός, (σούβλα, καρφί, μυτερός κίωνας), είναι ένα ψηλό μνημείο με τέσσερεις πλευρές που στενεύει προς τα πάνω και καταλήγει σε πυραμοειδές σχήμα στο τέλος του, το πυραμίδιο. Τα μνημεία αυτά ονομάζονταν αρχικά “tekhenu”, “τεκχενού” από τους κατασκευαστές τους, τους Αρχαίους Αιγυπτίους. Οι Έλληνες που τους είδαν, χρησιμοποίησαν το ελληνικό οβελίσκος για περιγράψουν αυτά τα μνημεία, και η λέξη αυτή πέρασε στα Λατινικά και τα Αγγλικά. Οι αρχαίοι οβελίσκοι είναι μονολιθικοί, δηλαδή αποτελούνται από μία μόνο πέτρα, ή αλλιώς λίθο. Αυτό αποτελεί, εκτός από το σχήμα του, κύριο χαρακτηριστικό του οβελίσκου, καθώς καταδεικνύει ότι αυτοί που τον ανήγειραν είχαν την τεχνολογική ικανότητα που απαιτείται για την μετακίνηση και ανύψωση βράχων που ζυγίζουν εκατοντάδες τόνων. Ενώ αυτή η τεχνολογική δυνατότητα υπάρχει σήμερα, οι περισσότεροι σύγχρονοι οβελίσκοι αποτελούνται από πολλές πέτρες. Κάποιοι, όπως το Μνημείο Ουάσινγκτον είναι κτίσματα. Τυπικά, τέτοιες περιπτώσεις δεν είναι πραγματικοί οβελίσκοι αλλά κτίσματα με σχήμα οβελίσκου.
Ο όρος στήλη γενικά χρησιμοποιείται για άλλους μνημειακούς, όρθιους, με επιγραφή και σκαλισμένους λίθους