Κολχικόν το φθινοπωρινό. Βολβώδης πόα της οικογένειας των Λειριιδών ή Λιλιιδών (Μονοκοτυλήδονα). Ο βολβός έχει μέγε­θος καρυδιού και χρώμα μελανωπό. Τα άνθη παρουσιάζουν προς τα κάτω έναν επιμήκη και λευκό σωλήνα, όρθιο και λεπτό, που μπαίνει κατευθείαν στο βολβό, ενώ προς τα πάνω ανοί­γουν σε έξι τρυφερούς λοβούς ροζ ή ιώδεις· έ­χουν 6 στήμονες και 3 στύλους συνδεμένους με την ωοθήκη που βρίσκεται στο βάθος του σω­ληνοειδούς περιγονίου. Τα ωραία άνθη του κολχικού εκπτύσσοντα,ι κατά Σεπτέμβριο – Οκτώβριο, πριν εμφανιστούν τα φύλλα. Αντίθετα, τα φύλ­λα είναι ανοιξιάτικα-καλοκαιρινά, έχουν μορφή λογχοειδή και δεν ξεπερνούν τα 4 για κάθε φυ­τό. Από το κέντρο της τούφας των φύλλων ξε­πετάγεται ο καρπός, που είναι μια κάψα ωοει­δής, πράσινη και περιέχει πολλούς σπόρους. Το κ. είναι φυτό δηλητηριώδες, γιατί περιέχει κολχικίνη, ουσία αλκαλοειδή που χρησιμο­ποιείται στην ιατρική, για τη θεραπεία της αρ­θρίτιδας και για το σταμάτημα της νευραλγίας και των πόνων της φλεβίτιδας. Χρησιμοποιεί­ται επίσης κατά τις μελέτες της κυτταρολογίας, γιατί έχει την ικανότητα να σταματά την πυρηνοτομία.

Εκτός από το κολχικό το φθινοπωρινό, η ελληνική χλωρίδα περιλαμβάνει επίσης τα είδη: κ. το παρνάσσιο, κ. το μικρανθές, κ. το γλωσσοειδές, κ. το ποικιλόχρουν, κ. το κουπάνειο κλπ.