Αγωνιστής και πολιτικός από την Κρήτη.(1860 – 1933). Έπαιξε αποφασιστικό ρόλο στο κίνημα της λεγόμενης κρητικής μεταπολίτευσης (1895 – 1898). Μετά την άφιξη του πρίγκιπα Γεώργιου, διορίστηκε ένας από τους πρώτους πέντε υπουργούς του, των Εσωτερικών (1899 – 1902) και των Οικονομικών (1904 – 1907). Χρημάτισε ακόμα διοικητικός επίτροπος (1910 – 1911) και μέλος της επαναστατικής κυβέρνησης (1912), που παράδωσε την Κρήτη στον πρώτο Έλληνα γενικό διοικητή. Μετά την Ένωση εκλέχτηκε αντιβενιζελικός βουλευτής (1915) και αντιτάχθηκε στο κίνημα της Θεσσαλονίκης (1916). Το 1922 διορίστηκε γενικός διοικητής Κρήτης και μέσα στον ίδιο χρόνο αντικαταστάθηκε εξαιτίας της επανάστασης που ξέσπασε τότε. Στο διάστημα της κυβέρνησης Πάγκαλου – Ευταξία διορίστηκε για δεύτερη φορά γενικός διοικητής Κρήτης. Το 1921 δημοσίευσε το Ημερολόγιο της επαναστατικής του δράσης στην Κρήτη.