Σαν Σήμερα 10 Ιουλίου,

του 1856 γεννήθηκε o Κροάτης ηλεκτρομηχανικός και εφευρέτης, από τους πρωτοπόρους στη χρήση του εναλλασσόμενου ηλεκτρικού ρεύματος, Νίκολα Τέσλα και πέθανε την 7 Σεπτεμβρίου του 1943.
Επιστήμονας, εφευρέτης, οραματιστής, ανθρωπιστής, εκκεντρικός, φιλόσοφος, προφήτης… Μια αινιγματική και παρεξηγημένη μορφή, που παραμένει ο μύθος και το αρχέτυπο όλων των επιστημόνων του 20ου αιώνα. Ο Τέσλα δεν ήταν μόνον ένας από τους σημαντικότερους επιστήμονες και εφευρέτες της εποχής του, ήταν στη κυριολεξία ο «Προμηθέας» του ηλεκτρισμού και ο άνθρωπος που «ανακάλυψε» τον 20ο αιώνα. Ήταν ένας πρωτοπόρος, που με την ευαισθησία ενός ποιητή ξεκλείδωσε τα μυστικά της Φύσης και τα χάρισε στην ανθρωπότητα. Ένας ονειροπόλος που τόλμησε με τη σκέψη του ν’ αγγίξει τα άστρα.
Ο Νίκολα Τέσλα γεννήθηκε τα μεσάνυχτα της 10ης Ιουλίου του 1856 στο χωριό Σμίλιαν της Λίκα, που αποτελούσε τότε τμήμα της λεγόμενης Vojna Krajina, δηλαδή της παραμεθόριας στρατιωτικής περιοχής της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας (σήμερα ανήκει στην Κροατία). Ήταν γιος του Μιλούτιν, του Σέρβου ορθόδοξου ιερέα του χωριού, και της Τζούκα Μάντιτς, που ήταν μια αγράμματη, αλλά ταλαντούχα αγρότισσα, προικισμένη με το χάρισμα να μαθαίνει εύκολα ξένες γλώσσες. Ο πρόωρος θάνατος του μεγαλύτερου αδελφού του Ντάνε, που ήταν και το καμάρι της οικογένειας, του δημιούργησε τύψεις, καθώς και μια συνεχή προσπάθεια να ξεπεράσει τη μεγαλοφυΐα του χαμένου του αδελφού. Ο Νίκολα έγινε ένα πολύ ευαίσθητο παιδί και φιλάσθενο παιδί, που έπαιζε περισσότερο με τα ζώα παρά με τους ανθρώπους. Από μικρός επέδειξε μια ιδιοφυΐα και μια εφευρετικότητα, που τον έκανε να ξεχωρίζει. Είχε υποσχεθεί στον πατέρα του ότι κάποτε θα τιθάσευε τους καταρράκτες του Νιαγάρα και όπως ξέρουμε, τήρησε την υπόσχεσή του.
Παρά τις αρχικές αντιρρήσεις του πατέρα του, που τον ήθελε να γίνει ιερέας ή στρατιωτικός, ο Τέσλα γράφτηκε στο Πολυτεχνικό Ινστιτούτο του Γκρατς της Αυστρίας κι έγινε αμέσως ένας αφοσιωμένος φοιτητής.
Εκεί ήρθε για πρώτη φορά πρόσωπο με πρόσωπο με ένα πρόβλημα, που θα τον βασάνιζε για έξι ολόκληρα χρόνια: το πρόβλημα της αξιοποίησης του εναλλασσόμενου ρεύματος, που βρισκόταν τότε ακόμη σε πειραματικό στάδιο. Συνέχισε αναζητώντας την απάντηση στο πρόβλημα, ακόμη και μετά το τέλος των σπουδών του στο Πανεπιστήμιο της Πράγας (1879-1880), όταν έπιασε δουλειά ως ηλεκτρονικός σε μια καινούργια τηλεφωνική εταιρεία στη Βουδαπέστη της Ουγγαρίας. Μια μέρα, περπατώντας σ’ ένα πάρκο της Βουδαπέστης κι απαγγέλλοντας στα γερμανικά στίχους από τον Φάουστ του Γκαίτε, ο Τέσλα συνέλαβε για πρώτη φορά την ιδέα του περιστρεφόμενου μαγνητικού πεδίου και του επαγωγικού κινητήρα, ο οποίος χρησιμοποιείται σήμερα σε κάθε ηλεκτρική συσκευή. Αρπάζοντας ένα μεγάλο μυστικό της Φύσης και χαρίζοντάς το στους ανθρώπους, ο Τέσλα έγινε ένας σύγχρονος Προμηθέας που οδήγησε την ανθρωπότητα στην εποχή του ηλεκτρισμού.
Το 1884 ο 28χρονος Νίκολα Τέσλα κατέφθασε στο λιμάνι της Νέας Υόρκης, έχοντας μονάχα λίγα χρήματα στην τσέπη του, αλλά πολλά σχέδια και όνειρα που επιθυμούσε να υλοποιήσει. Είχε επίσης και μια συστατική επιστολή για τον Τόμας Έντισον, που θεωρούνταν εκείνη την εποχή ο αδιαμφισβήτητος «βασιλιάς του ηλεκτρισμού». Ο Έντισον διέκρινε αμέσως το ταλέντο του Τέσλα και τον προσέλαβε αμέσως στις επιχειρήσεις του. Ο Έντισον χρησιμοποιούσε τότε το συνεχές ρεύμα που ήταν ανεπαρκές τόσο για τον ηλεκτροφωτισμό, όσο και για την λειτουργία των κινητήρων. Ο Τέσλα είχε διαφορετική γνώμη, καθώς είχε ήδη καταφέρει πειραματικά να αξιοποιήσει το εναλλασσόμενο ρεύμα (Alternative Current ή AC). Έτσι οι δυο μεγάλοι εφευρέτες δεν άργησαν να έρθουν σε σύγκρουση. Ο Τέσλα παραιτήθηκε από τη δουλειά και αποφάσισε να ακολουθήσει τον δικό του δρόμο.
Το 1885 ο Τέσλα κατάφερε, με τη βοήθεια κάποιων μικροεπενδυτών, να δημιουργήσει την εταιρεία Tesla Arc Light Company, αλλά αναγκάστηκε να την κλείσει εξ αιτίας της οικονομικής κρίσης του 1886. Το 1888, ο Τέσλα, έχοντας ήδη κατοχυρώσει 13 ευρεσιτεχνίες του που αφορούσαν γεννήτριες, κινητήρες, μετασχηματιστές κ.α., έδωσε μια εντυπωσιακή διάλεξη στο Αμερικανικό Ινστιτούτο των Ηλεκτρολόγων Μηχανολόγων. Εκεί γνώρισε τον 42χρονο επιχειρηματία George Westinghouse, ο οποίος αποφάσισε να συνεργαστεί μαζί του και να επενδύσει στα φιλόδοξα σχέδια του Τέσλα. Ο Τέσλα συμφώνησε κι έτσι η μεγαλύτερη ανακάλυψη στο χώρο του ηλεκτρισμού, που αφορούσε τη χρήση του εναλλασσόμενου ρεύματος. άρχισε να αναπτύσσεται με σκοπό να βγει στο εμπόριο. Ο θρίαμβος του εναλλασσόμενου ρεύματος και του Τέσλα προσωπικά ήρθε το 1893. όταν η Παγκόσμια Έκθεση του Σικάγου ηλεκτροφωτίστηκε με το σύστημά του. Ακολούθησαν χρόνια δόξας αλλά και μεγάλων ανακαλύψεων. Άρχισε να πειραματίζεται πάνω στις ραδιοεκπομπές, κατάφερε να φωτογραφίσει για πρώτη φορά στην ιστορία τα εσωτερικά όργανα του ανθρώπινου σώματος (Τεσλόγραμμα), να κάνει πειράματα Τηλεγεωδυναμικής (telegeodynamics) και δημιουργήσει μοντέλα ραδιοαυτόματων συσκευών (teleautomaton). Το 1897 ο εφευρέτης κατόρθωσε να εκπέμψει ραδιοσήματα σε απόσταση 40 χιλιομέτρων, τρία χρόνια πριν ο Μαρκόνι στείλει το πρώτο ραδιοφωνικό σήμα.
Από τον Μάιο του 1899 μέχρι τις αρχές του 1900 ο Τέσλα πραγματοποίησε μια σειρά από εντυπωσιακά πειράματα στο Κολοράντο Σπρινγκς. Εκεί διαπίστωσε πως, τόσο το έδαφος όσο και η ατμόσφαιρα της Γης, ήταν καλοί αγωγοί του ηλεκτρισμού κι έθεσε τις βάσεις για το σχέδιο της Ασύρματης Μεταφοράς Ενέργειας (Wireless Transmission of Energy). Στο Κολοράντο Σπρινγκς ο Τέσλα αφουγκράστηκε για πρώτη φορά τα σήματα των άστρων, συνέλαβε ηλεκτρομαγνητικά σήματα προερχόμενα εκτός του πλανήτη μας και είχε την εντύπωση πως ήταν ο πρώτος άνθρωπος που άκουσε μηνύματα από άλλο κόσμο.
Επιστρέφοντας στη Νέα Υόρκη το 1900, ο Τέσλα δημοσίευσε ένα πρωτοποριακό δοκίμιο με τίτλο Το Πρόβλημα της Αυξανόμενης Ανθρώπινης Ενέργειας, και στο οποίο ο εφευρέτης προέβλεψε τρόπους για την επίλυση του ενεργειακού προβλήματος της ανθρωπότητας. Κατόπιν άρχισε, με χρηματοδότηση του μεγαλοτραπεζίτη Τζ. Πίερποντ Μόργκαν (J. Pierpont Morgan), να κατασκευάζει στο Λονγκ Άιλαντ έναν πύργο για τη μετάδοση σημάτων με ασύρματο τρόπο σε ολόκληρο τον κόσμο. Ο Τέσλα δεν φιλοδοξούσε μόνον να εγκαταστήσει ένα παγκόσμιο σύστημα επικοινωνίας, το οποίο θα μπορούσε να στέλνει με ασύρματο τρόπο μηνύματα, εικόνες, ήχους, νέα για τον καιρό και ειδήσεις σε ολόκληρο τον κόσμο. Φιλοδοξούσε το ίδιο το σύστημα να χρησιμοποιηθεί και για την ασύρματη μεταφορά ενέργειας προς κάθε κατεύθυνση. Ωστόσο το σχέδιο εγκαταλείφθηκε λίγα χρόνια αργότερα εξαιτίας διαφόρων προβλημάτων, αλλά κυρίως επειδή ο Μόργκαν απέσυρε την οικονομική υποστήριξη του. Σύντομα ο εφευρέτης οδηγήθηκε στην οικονομική καταστροφή. Παρά τις κακοτυχίες και παρά το γεγονός πως βρισκόταν για χρόνια στα πρόθυρα της χρεοκοπίας ο Τέσλα δεν πτοήθηκε. Οι δυσκολίες όχι μόνο δεν τον λύγιζαν, αλλά αντίθετα τον ενθάρρυναν να συνεχίσει. Συνέχισε λοιπόν μέχρι το τέλος της ζωής του να σχεδιάζει, να κατασκευάζει και να οραματίζεται διάφορα χρήσιμα επιτεύγματα. Άρχισε να ασχολείται με την κατασκευή νέων προωθητικών κινητήρων, που βασίζονταν σε νέες μηχανικές αρχές, και εφηύρε το ταχύμετρο. Το 1912 σχεδίασε το πρώτο αεροπλάνο καθέτου από/προσγείωσης. Στην αρχή του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου ο Τέσλα σχεδίασε τηλεκατευθυνόμενες τορπίλες και λίγο αργότερα, το ραντάρ.
Το 1912, όπως άλλωστε και το 1937, ο Τέσλα προτάθηκε για το βραβείο Νόμπελ. Μολονότι αντιμετώπιζε τότε σοβαρά οικονομικά προβλήματα ο Τέσλα αρνήθηκε αυτή την προσφορά λέγοντας: «Σε χίλια χρόνια θα υπάρχουν αρκετοί που θα έχουν πάρει το Βραβείο Νόμπελ. Κι εγώ έχω αρκετές δεκάδες έγγραφα που αναφέρουν το όνομα μου στην τεχνική βιβλιογραφία… Για το καθένα από αυτά θα έδινα όλα τα Βραβεία Νόμπελ που θα δοθούν στα επόμενα χιλιάδες χρόνια…»
Από το Φεβρουάριο μέχρι τον Οκτώβριο του 1919 ο Τέσλα δημοσίευσε μια σειρά από αυτοβιογραφικά κείμενα στο περιοδικό Electrical Experimenter, με τον τίτλο Οι Εφευρέσεις μου (My Inventions), που είδε την κυκλοφορία του να εκτοξεύεται. Τα κείμενα αυτά τα αναδημοσιεύουμε στο πρώτο μέρος αυτού του βιβλίου. Το 1924 οι αμερικανικές εφημερίδες αφιέρωσαν πολλά άρθρα τους στην περιβόητη «ακτίνα θανάτου» (Death Ray), στην οποία ενέπλεξαν και το όνομα του Τέσλα.
Το 1936, με αφορμή τα ογδοηκοστά του γενέθλια, ιδρύθηκε στο Βελιγράδι ένα ινστιτούτο με το όνομά του. Το Γιουγκοσλαβικό κράτος του απένειμε τιμητική σύνταξη της τάξεως των 7.200 δολαρίων το χρόνο, την οποία και έπαιρνε μέχρι το τέλος της ζωής του. Αυτή η τιμητική σύνταξη, που του απένειμε η ιδιαίτερη πατρίδα του, ήταν και η μόνη οικονομική βοήθεια που δέχθηκε να πάρει ο Τέσλα, καθώς είχε αρνηθεί να λάβει πολύ μεγαλύτερα ποσά ως βοήθεια από πλούσιους επιχειρηματίες φίλους του.
Ο Τέσλα είχε αδυναμία στα περιστέρια. Αν κάποιο από τα περιστέρια που συναντούσε στους περιπάτους του ήταν τραυματισμένο ο στοργικός Τέσλα το έπαιρνε στο δωμάτιο του ξενοδοχείου του για να το περιποιηθεί. Προς το τέλος τη ζωή του συνδέθηκε μ’ ένα λευκό περιστέρι, που συμβόλιζε στα μάτια του το αιώνιο συμπαντικό πνεύμα. Όταν αυτό το λευκό περιστέρι ήρθε και ξεψύχησε ανάμεσα στα δάκτυλά του ο Τέσλα κατάλαβε πως και το δικό του τέλος ήταν κοντά.
Ο Τέσλα πέθανε σε ηλικία 87 ετών, φτωχός και ξεχασμένος, σ’ ένα ταπεινό δωμάτιο που βρισκόταν στον 33ο όροφο του ξενοδοχείου New Yorker. Ήταν 7 Ιανουαρίου του 1943, ημέρα των σέρβικων Χριστουγέννων. Μετά τον θάνατό του οι σημειώσεις και τα προσωπικά αντικείμενα του Τέσλα μεταφέρθηκαν από τον ανιψιό του Σάβα Κοσάνοβιτς στο Βελιγράδι, όπου από το 1956 λειτουργεί το Μουσείο Νίκολα Τέσλα. Το 1960, ως μια ελάχιστη πράξη αναγνώρισης, η Διεθνής Ένωση Φυσικών έδωσε στη μονάδα μέτρησης της μαγνητικής επαγωγής το όνομα του Τέσλα,
Μια ανεκμετάλλευτη κληρονομιά μας περιμένει…
Συνοψίζοντας, η προσφορά του Νίκολα Τέσλα στην πρόοδο και στον εξηλεκτρισμό της ανθρωπότητας είναι τεράστια. Χωρίς αυτόν το μεγάλο επιστήμονα κι εφευρέτη δεν θα υπήρχε εναλλασσόμενο ρεύμα στο σπίτι μας. Το φως της λάμπας δεν θα είχε νικήσει το σκοτάδι και δεν θα λειτουργούσαν ο υπολογιστής, η καφετιέρα και όλες οι οικιακές συσκευές μας. Του χρωστάμε περισσότερες από 700 εφευρέσεις, ορισμένες εκ των οποίων έθεσαν τα θεμέλια του σύγχρονου κόσμου: Εναλλασσόμενο ρεύμα, επαγωγικοί κινητήρες, πολυφασικό σύστημα, ρεύματα υψηλής συχνότητας, ηλεκτρικός ταλαντωτής, πηνίο Τέσλα, λάμπες φθορισμού, ακτινογραφία (Τεσλόγραμμα), ηλεκτροθεραπεία, τηλεκατεύθυνση, αυτοματισμός, ραδιόφωνο, ασύρματη μεταφορά ενέργειας, τηλεγεωδυναμική, προωθητικοί κινητήρες, ραντάρ, ηλεκτρομαγνητική προστασία…
Εκτός από εφευρέτης και επιστήμονας ο Τέσλα ήταν κι ένας ανθρωπιστής και οραματιστής φιλόσοφος, που βυθίζονταν σε ατελείωτους πυρετώδεις στοχασμούς σχετικά με το μέλλον της ανθρωπότητας. Ήταν επίσης ένας εκκεντρικός, παράξενος και ιδιαίτερος άνθρωπος, που ακολουθούσε ένα εντελώς δικό του μοντέλο ζωής, χάρη στο οποίο μπορούσε να εστιάζει όλη την πνευματική και σωματική του ενέργεια στην ανακάλυψη μέσων που θα βελτίωναν τη ζωή του ανθρώπου.
Έχουν περάσει αρκετές δεκαετίες από το θάνατο του Τέσλα και το ημιτελές έργο του μεγάλου Σερβοαμερικάνου εφευρέτη συνεχίζει ν’ απασχολεί δεκάδες επιστήμονες κι ερευνητές ανά τον κόσμο. Ο κύριος λόγος που ακόμη και επιφανή μέλη της επιστημονικής κοινότητας σκύβουν σήμερα μ’ ενδιαφέρον πάνω στο έργο του, είναι οι ανάγκες της επιστημονικής και τεχνολογικής εξέλιξης, που έπειτα από κάποιες δεκαετίες άνετου «περιπάτου» πάνω σε γνωστά μονοπάτια, βρέθηκε και πάλι σε αδιέξοδο. Το σύγχρονο ενεργοβόρο μοντέλο ανάπτυξης, που λεηλατεί απερίσκεπτα τους μη ανανεώσιμους φυσικούς πόρους του πλανήτη μας, φαίνεται πλέον ξεκάθαρα ότι δεν έχει κανένα μέλλον. Και πως μπορεί άραγε να προχωρήσει η επιστημονική πρόοδος όταν συνεχίζει να καταναλώνει τα δύο τρίτα του δυναμισμού της πάνω στη θεραπεία των παρενεργειών της, Έτσι, το όνειρο της Ελεύθερης Ενέργειας, το οποίο τον είχε συνεπάρει πριν από έναν αιώνα, συνεχίζει να θεωρείται «απαγορευμένος καρπός» για τον κόσμο των αρχών του 21ου αιώνα.
Η ανεκμετάλλευτη κληρονομιά του Νίκολα Τέσλα αποτελεί πάντα ένα μεγάλο μυστήριο, τα πέπλα του οποίου μας συνδέουν με το μέλλον. Δεν είναι περίεργο λοιπόν που λίγοι άνθρωποι στον κόσμο καταλαβαίνουν τις πραγματικές διαστάσεις των ιδεών και των οραμάτων του Τέσλα και ακόμη λιγότεροι είναι εκείνοι που γνωρίζουν κάποια από τα συναρπαστικά μυστικά που συνέλαβε ο διαμαντένιος νους του. Τα χρόνια που έρχονται θα φωτίσουν ακόμη περισσότερο το ημιτελές έργο του κι ενδεχομένως θα επιβεβαιώσουν και πολλές από τις προβλέψεις του για το μέλλον της ανθρωπότητας.
Ευτυχώς λοιπόν για μας που ο Τέσλα επιστρέφει! Το επαναστατικό ηλεκτροκίνητο Tesla Roadster (κατασκευασμένο από την εταιρεία Tesla Motors), που πιάνει τα 100 χιλιόμετρα ταχύτητα μέσα σε 4 μόλις δευτερόλεπτα, διασχίζει ήδη τους δρόμους της Σάντα Μόνικα αφήνοντας πίσω του μηδενικούς ρύπους… Η κινηματογραφική βιομηχανία του Χόλιγουντ ασχολήθηκε με το φαινόμενο Τέσλα στην ταινία μυστηρίου The Prestige του Κρίστοφερ Νόλαν, όπου ο Τέσλα παίζει το ρόλο του «πραγματικού μάγου», δηλαδή του επιστήμονα που είναι πολύ μπροστά από την εποχή του, που ασχολείται με προωθημένη επιστήμη την οποία η ανθρωπότητα δεν είναι ακόμη έτοιμη να δεχθεί. Το αεροδρόμιο του Βελιγραδίου μετονομάστηκε σε «Αεροδρόμιο Νίκολα Τέσλα»… Στις 10 Ιουλίου του 2006 Σέρβοι και Κροάτες έβαλαν κατά μέρος τις εθνικιστικές του διαφορές για να τιμήσουν από κοινού την επέτειο των 150 χρόνων από τη γέννηση του Τέσλα… Ολοένα και περισσότεροι σοβαροί ερευνητές μιλούν πλέον για την Ελεύθερη Ενέργεια και την ασύρματη μεταφορά ενέργειας, προσπαθώντας να αξιοποιήσουν πειραματικά τις ιδέες του Τέσλα… Ο θρύλος του Τέσλα επιστρέφει και μαζί του η εναλλακτική επιστήμη αρχίζει να επανακτά το χαμένο της έδαφος. Ο κόσμος που έρχεται δεν θα είναι πια ο ίδιος…
Γιώργος Στάμκος, Φεβρουάριος 2007
Αυτά και άλλα περισσότερα θα βρείτε στο βιβλίο Γιώργου Στάμκου ”ΝΙΚΟΛΑ ΤΕΣΛΑ ΟΙ ΕΦΕΥΡΕΣΕΙΣ ΜΟΥ” από τις εκδόσεις ”άγνωστο”.
Κάποιες από τις πάμπολλες εφευρέσεις του:
1883 : Ο Τέσλα κατασκεύασε τον πρώτο επαγωγικό κινητήρα.
1885 : Κατασκεύασε δικό του σύστημα για τον ηλεκτροφωτισμό των δρόμων (υπήρχε καιτου Έντισον).
1891: Εφηύρε το Πηνίο Τέσλα (Tesla Coil)
1893: Ο Τέσλα άρχισε να πειραματίζεται με τα ραδιοκύματα, ανακαλύπτοντας τις βασικές αρχές της ραδιοεκπομπής – ραδιόφωνο.
1895: Κατασκευάστηκε στους καταρράκτες του Νιαγάρα ο πρώτος υδροηλεκτρικός σταθμός στον κόσμο, βασισμένος στο πολυφασικό σύστημα του Τέσλα.
1895: Ο Τέσλα κατάφερε να φωτογραφίσει τα εσωτερικά όργανα του ανθρώπινου σώματος (Τεσλόγραμμα).
Στις 13 Μαρτίου του 1895 πυρκαγιά κατέστρεψε το εργαστήριο του στη Νέα Υόρκη. Έχασε όλες τις σημειώσεις και τα αρχικά του μοντέλα.
1896: Ο Τέσλα έφτιαξε νέο εργαστήριο στο οποίο συνέχισε τα πειράματά του πάνω στα ρεύματα υψηλής συχνότητας και στη ραδιοεπικοινωνία.
1897: Ο Τέσλα στη Νέα Υόρκη, κατάφερε να εκπέμψει ραδιοσήματα σε απόσταση αρκετών χιλιομέτρων. Κατοχύρωσε το βασικό σχέδιο ραδιοτεχνικής, το οποίο εκμεταλλεύτηκε ο Γουλιέλμο Μαρκόνι αργότερα προκειμένου να κατασκευάσει το πρώτο ραδιόφωνο, μια εφεύρεση που ανήκει στον Τέσλα.
1898: Ο Τέσλα έκανε με επιτυχία στην προβλήτα του λιμανιού της Νέας Υόρκης δοκιμή ενός μοντέλου τηλεκατευθυνόμενου πλοίου.
1899: Ο Τέσλα άρχισε να πειραματίζεται πάνω στην ασύρματη μεταφορά ενέργειας, ανακαλύπτει τα γήινα στατικά κύματα (terrestrial stationary waves). Ο Τέσλα διαπίστωσε πως, τόσο το έδαφος όσο και η ατμόσφαιρα της Γης, ήταν καλοί αγωγοί του ηλεκτρισμού. Πειραματιζόμενος δημιούργησε τεχνητές αστραπές, άναψε λάμπες ακουμπώντάς τες απλά στο έδαφος και θέτοντας εκτός λειτουργίας μηχανές σε απόσταση αρκετών χιλιομέτρων, αντιλήφθηκε πώς η γη ήταν ένας τεράστιος ενεργειακός αγωγός που μπορούσε να μεταφέρει τις διαταραχές των ηλεκτρικών πεδίων σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της. Σε αυτή την ανακάλυψη στηρίχτηκε προκειμένου να υλοποιήσει το Παγκόσμιο Σύστημα μεταφοράς σημάτων και ενέργειας, που οραματιζόταν. Επίσης, στο Κολοράντο Σπρινγκς ο Τέσλα, έλαβε ηλεκτρομαγνητικά σήματα προερχόμενα από το διάστημα και πίστευε πως ήταν ο πρώτος άνθρωπος που άκουσε σήματα από άλλο πλανήτη.
Το 1900 ο Τέσλα επέστρεψε στη Νέα Υόρκη και άρχισε να κατασκευάζει στο Λονγκ Άιλαντ (Long Island) έναν πύργο για τη μετάδοση σημάτων με ασύρματο τρόπο σε ολόκληρο τον κόσμο. Ο Τέσλα φιλοδοξούσε να εγκαταστήσει ένα παγκόσμιο σύστημα επικοινωνίας, το οποίο θα μπορούσε να στέλνει με ασύρματο τρόπο μηνύματα, εικόνες, ήχους, νέα για τον καιρό και ειδήσεις σε ολόκληρο τον κόσμο. Βέβαια ο Τέσλα πήγαινε ακόμη μακρύτερα και οραματιζόταν τη χρησιμοποίηση του συστήματος του για την ασύρματη μεταφορά ενέργειας. Ωστόσο το σχέδιο εγκαταλείφθηκε λίγα χρόνια αργότερα εξαιτίας διαφόρων προβλημάτων, αλλά κυρίως επειδή ο Μόργκαν απέσυρε την οικονομική υποστήριξή του.
1912: σχεδίασε το πρώτο αεροπλάνο κάθετης απογείωσης – προσγείωσης. Σχεδίασε τηλεκατευθυνόμενες τορπίλες, το ραντάρ, μηχανές που προκαλούσαν σεισμούς.
Το 1924 οι αμερικανικές εφημερίδες έγραψαν πολλά άρθρα για την ακτίνα θανάτου. Ο Τέσλα στις συνεντεύξεις που έδωσε, δεν συμφωνούσε με το όνομα ακτίνα θανάτου αλλά ανέφερε ένα υπερόπλο που θα σταματούσε όλους τους πολέμους.
Το 1943, λίγους μήνες μετά το θάνατό του, το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ αποφάνθηκε ότι ο φερόμενος ως «εφευρέτης του ραδιοφώνου» και βραβευμένος με Νόμπελ Γουλιέλμο Μαρκόνι οικειοποιήθηκε τις πατέντες του Τέσλα πάνω στη ραδιοτεχνική και τις παρουσίασε ως δικές του. Έτσι με δικαστική απόφαση ο Τέσλα αναγνωρίστηκε μετά θάνατον ως ο πραγματικός εφευρέτης του ραδιοφώνου.
Η επιστροφή του Τέσλα.
Οι ανακαλύψεις μου ευαγγελίζονται έναν κόσμο όπου η ανθρωπότητα θα είναι ενωμένη, οι πόλεμοι θα είναι αδύνατοι και όπου θα βασιλεύει η ειρήνη… Λέτε ότι αγαπάτε τους ανθρώπους. Εγώ δεν τους αγαπώ. Εκείνο που εγώ αγαπώ είναι η ανθρωπότητα.
Νίκολα Τέσλα