Φιλικός (1785 – 1862). Καταγόταν από την Τρίπολη. Σπούδασε στο Αργος και στην Κωνσταντινούπολη, όπου εργαζόταν ως υπάλληλος του οίκου Μαύρου, ο οποίος, το 1816, τον έστειλε στην Οδησσό. Εκεί κατηχήθηκε στη Φιλική Εταιρεία και επιδόθηκε, με τη σειρά του, στην κατήχηση των Ελλήνων της Οδησσού. Όταν κηρύχτηκε η Επανάσταση, ήρθε στην Ελλάδα για να πολεμήσει. Το 1822 προσλήφθηκε γραμματέας της Γερουσίας και από τη θέση αυτή πρόσφερε σπουδαίες υπηρεσίες εξαιτίας της πολιτικής του σύνεσης. Στις Εθνοσυνελεύσεις εκλεγόταν πληρεξούσιος. Διατέλεσε επίσης Γραμματέας της Επικράτειας αντί του Σπ. Τρικούπη. Πήρε, τέλος ενεργά μέρος στην μεταπολίτευση του 1843. Στο τέλος του βίου του ασχολήθηκε με τη συγγραφή βιβλίων. Μετάφρασε επίσης μερικά γαλλικά κείμενα, όπως Τα μυστικοσυμβούλια και οι λαοί του Μπινιόν και την Περιήγησι εν Ελλάδι του Σατωβριάνδου. Έγραψε Απομνημονεύματα διά να χρησιμεύσωσιν εις την νέαν ιστοpiαv των Ελλήνων, που εκδόθηκαν από το Χ.Ν. Φιλαδελφέα (1857).