Ήταν γόνος της οικογένειας Μυταρά, που αργότερα μετονομάστηκε Νοταρά. Στάλθηκε στην Αν. Ελλάδα με 200 άντρες και πήρε μέρος στη μάχη της Άμπλιανης των Σαλώνων (Ιούλιος 1824). Μετά τη νικηφόρα αυτή μάχη του απονεμήθηκε ο βαθμός του υποστράτηγου. Κατά τον εμφύλιο πόλεμο του 1824 φυλακίστηκε στην Ύδρα, και, αργότερα, όταν αποφυλακίστηκε, στάλθηκε στην Αττική για να πολεμήσει εναντίον του Κιουταχή. Διακρίθηκε και πάλι στις μάχες, κυρίως του Καματερού (Φεβρουάριος 1827) και του Μενιδιού (Ιανουάριος και Μάϊος 1827), καθώς και στην πολιορκία του Αγίου Σπυρίδωνα, όπου μάλιστα συμπολέμησε με το Βάσο Μαυροβουνιώτη. Μετά την απελευθέρωση αποσύρθηκε στην Κόρινθο. Επί Όθωνα έγινε συνταγματάρχης της Φάλαγγας και αργότερα αντιστράτηγος και υπασπιστής, αυλάρχης και σταυλάρχης της

βασιλικής Αυλής. Ο Νοταράς ακολούθησε τον Όθωνα μετά την έξωσή του, στο Μόναχο. Πέθανε στην Αθήνα το 1874.