Ψηφιδωτό δάπεδο του τέλους του 4ου π.Χ. αιώνα, που απεικονίζει κυνήγι λιονταριού. Βρέθηκε το 1957 και αποτελεί χαρακτηριστική μαρτυρία της ακμής που έιχε γνωρίσει η πόλη. Η Πέλλα καταστράφηκε το 168 π.Χ. από τους Ρωμαίους και από τότε πέρασε στην αφάνεια.