Παναγία.

Έτσι λεγόταν από τους Βυζαντινούς ο άρτος που προσφερόταν στα βασιλικά ανάκτορα για να τιμηθεί η Παναγία. Μετά το τέλος του γεύματος και αφού σήκωναν τα επιτραπέζια σκεύη και το τραπεζομάντηλο, ο τρίκλινος έφερνε τον άρτο αυτό σε χρυσό δίσκο και αφού έλεγε μια προσευχή στην Παναγία, τον πρόσφερε στον αυτοκράτορα που έπαιρνε ένα κομμάτι. Η προσφορά του άρτου αυτού γινόταν πέντε φορές το χρόνο: τα Χριστούγεννα, τα Θεοφάνεια, την Κυριακή των Βαΐων, το Πάσχα και την Πεντηκοστή.