Έλληνας φιλικός, γεννήθηκε στην Τρίπολη το 1785. Σπούδασε στη Δημητσάνα, αλλά έζησε κυρίως στην Κωνσταντινούπολη, όπου άνοιξε – σύμφωνα με οικογενειακή παράδοση – εμπορικό οίκο, επεκτείνοντας την οικονομική του δραστηριότητα ως την Οδησσό και τη Μόσχα. Στις εμπορικές υποθέσεις, αλλά και σε ζητήματα εθνικής προπαρασκευής, ο Σέκερης μύησε και τους δύο μικρότερους αδελφούς του, τον Αθανάσιο (τον οποίο εγκατέστησε στην Οδησσό) και το Γεώργιο (τον οποίο έστειλε στο Παρίσι για να εκπαιδευτεί στα στρατιωτικά). Στις 5 Μαΐου 1818 ο Σέκερης μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία από το συναρχηγό της οργάνωσης Παναγιώτη Αναγνωστόπουλο (ο Ξάνθος μύησε τους δύο αδελφούς του Σέκερη). Μετά το θάνατο του Νικόλαου Σκουφά ο Σέκερης πέρασε στην τριανδρία της Αρχής της Φιλικής (με τα στοιχεία Α-Κ). Μετά την έκρηξη της Επανάστασης ο Σέκερης αναγκάστηκε να φύγει εσπευσμένα από την Κωνσταντινούπολη για την Οδησσό, απ’ όπου ενίσχυσε τους επαναστατημένους συμπατριώτες του με χρηματικά κυρίως μέσα. Το 1830, μετά την κάθοδο του Καποδίστρια στην Ελλάδα, επαναπατρίζεται και ο Σέκερης, αναλαμβάνοντας τις θέσεις του τελώνη πρώτα στην Ύδρα και έπειτα στο Ναύπλιο.
Σημαντικό ενδιαφέρον για την προεπαναστατική προπαρασκευαστική περίοδο παρουσιάζει το αρχείο του Παναγιώτη Σέκερης (σήμερα φυλάσσεται στην Ιστορική και Εθνολογική Εταιρεία της Ελλάδας), το οποίο περιέχει υλικό σχετικό όχι μόνο με τη δράση του ίδιου του Σέκερη, αλλά και των άλλων φιλικών, καθώς επίσης και με την ιεράρχηση, την τάξη και την οργάνωση γενικά της Φιλικής Εταιρείας. Πέθανε στο Ναύπλιο το 1846.