Σύριγγα η κοινή. Θάμνος ή δεντρύλλιο της οικογένειας των Ελαιιδών (δικοτυλήδονα), αυτοφυές στην ανατολική Ευρώπη και στη δυτική και κεντρική Ασία· συναντιέται σε πετρώδεις περιοχές της βορειοηπειρωτικής Ελλάδας ως τη Θεσσαλία. Είναι γνωστή και πάρα πολύ διαδομένη ως καλλωπιστικό φυτό, που καλλιεργείται στους κήπους για την ομορφιά και το άρωμα των ανθέων· Έχει φύλλα ωοειδή καρδιόσχημα, οξέα· τα άνθη είναι μικρά, σωληνοειδή, με 4 λοβούς αντωοειδείς, ιώδη ή λευκά, ευοσμότατα, ενωμένα κατά μεγάλες πυραμιδοειδείς φόβες· ο καρπός είναι κάψα δερματώδης, επιμήκης, δίχωρη, με δύο πτερυγιωτά σπέρματα κατά χώρο. Το χρώμα των λουλουδιών, ημίδιπλων ή διπλών στις καλλιεργούμενες ποικιλίες, είναι επίσης κοκκινωπό, κρεμ ή γαλαζόχρωμο.
Πασχαλιά άγρια (melia azedarah). Κοινή ονομασία του φυτού του γνωστού με την επιστημονική ονομασία μέλια η αζεδαράχ της οικογένειας των Μελιιδών. Είναι δέντρο φυλλοβόλο, ως 12 μ. ύψους, με κορμό σχετικά παχύ και ξερό φλοιό, πυκνά αυλακωτό, φύλλα μακρόμισχα, με πολλά φυλλάρια ωοειδή ή ελλειψοειδή και άνθη σκούρα μπλε. Ο καρπός του είναι δρύπη, σχεδόν σφαιρική, κίτρινη, στο μέγεθος κερασιού. Είναι φυτό ιθαγενές των Ιμαλαΐων και της Ινδίας αλλά καλλιεργείται και σε άλλες χώρες ως καλλωπιστικό. Στην Ελλάδα χρησιμοποιείται ευρύτατα σε δεντροστοιχίες και κατά μήκος των σιδηροτροχιών. Είναι δέντρο ανθεκτικό σε χαμηλές θερμοκρασίες και το ξύλο του, καστανό κόκκινο και σκληρό είναι κατάλληλο για την επιπλοποιία. Το αφέψημα των φύλλων του έχει καθαρτικές ιδιότητες.