Φυτό του βοτανικού γένους Ερείκη, της σημαντικής οικογένειας των Ερεικιδών (δικοτυλήδονα). Τα πιο κοινά είδη της ελληνικής χλωρίδας, που είναι και τα πιο γνωστά της οικογένειας, είναι ερείκη η σαρκόχροη και ερείκη η δενδρώδης. Η πρώτη είναι μικρός θάμνος των ασβεστούχων εδαφών, ύψους μέχρι 50 εκ. έχει μικρά άνθη σωληνοειδή – ωοειδή, ρόδινα, διατεταγμένα κατά πυκνό βότρυ, και φύλλα γραμμοειδή, πολύ μικρά, σπονδυλωτά, σκουροπράσινα και γυαλιστερά. Η δεύτερη μπορεί να φτάσει ακόμα και 1 μ. ύψος· έχει μικροσκοπικά άνθη, λευκά, εύοσμα, κωδωνοειδή κατά επάκρια φόβη. Αντίθετα προς την πρώτη, προτιμά τα πυριτικά και αργιλώδη εδάφη.
Στους ερεικώνες της βορειοδυτικής Ευρώπης φύεται και η καλλούνα η κοινή, που ανήκει επίσης στην οικογένεια των Ερεικιδών και προτιμά τα όξινα εδάφη.