Σαν Σήμερα 2 Απριλίου,
του 1805 γεννήθηκε ο συγγραφέας των παραμυθιών Χανς Κρίστιαν Αντερσεν, στο Οντενσε της Δανίας και πέθανε την 4η Αυγούστου του 1875 στην Κοπεγχάγη. Ήταν γιος φτωχής οικογένειας, με πατέρα τσαγκάρη και μάνα πλύστρα, παιδί συνεσταλμένο και άσχημο, αναγκασμένο να ζει στην μοναξιά.
Εγκαθίσταται στην Κοπεγχάγη, πραγματοποιεί το όνειρό του και γίνεται ηθοποιός. Ομως το άχαρο πρόσωπό του, τού κλείνει το δρόμο γι’ αυτή του τη σταδιοδρομία, αλλά ούτε και οι απόπειρές του στο χορό και το τραγούδι έχουν καλύτερη τύχη. Με την προστασία του πλούσιου βασιλικού συμβούλου, Ιωνά Κόλιν, καταφέρνει να σπουδάσει και κάνει τα πρώτα βήματα στην λογοτεχνική σταδιοδρομία. Χρειάζεται όμως να περάσουν χρόνια για να βρει ο νεαρός Αντερσεν, το αυθεντικό μέτρο της αξίας του, στο παραμύθι.
Το 1833-34 ταξιδεύει στην Γαλλία και στην Ιταλία, γράφοντας στο Παρίσι, το έργο Η Αγνή και ο τρίτων και στη Ρώμη περίφημο μυθιστόρημα ο Αυτοσχεδιαστής, με Ιταλική υπόθεση που του χαρίζει απότομα την επιτυχία το 1835. Την ίδια χρονιά εκδίδει την πρώτη του συλλογή παραμυθιών, τα Παραμύθια και ιστορίες με μεγαλύτερη ακόμη επιτυχία. Έκτοτε και ως το 1872 κάθε χρόνο βγάζει και ένα καινούργιο βιβλίο παραμυθιών. Στο είδος αυτό, που ο Αντερσεν ανανεώνει με πρωτοτυπία και φρεσκάδα ανυπέρβλητη, τον τραβούσαν ο ίδιος του ο χαρακτήρας, του αιώνιου παιδιού, μια ευαίσθητη και ανεξάντλητη φαντασία και η εντελώς ξεχωριστή λογοτεχνική του καλλιέργεια, που βασιζόταν κυρίως στην αγάπη του για τους λαϊκούς θρύλους και μπαλάντες της χώρας του και σε μία βαθιά γνώση των Γερμανών ρομαντικών συγγραφέων, από τον Νόβαλις ως τον Χόφμαν. Μέσα στα παραμύθια του, όπου σμίγουν οι λαϊκοί θρύλοι με την προσωπική του εμπειρία, η επιτυχία και ο πόνος αφήνουν θέση και για την εμπιστοσύνη στην γενναιοδωρία του ανθρώπου και για την ελπίδα στην δικαιοσύνη.
Ονομαστά έργα του:
Τα κόκκινα παπούτσια,
Η βασιλοπούλα και το μπιζέλι,
Το ασχημόπαπο,
Η δαχτυλίτσα,
Οι αγριόκυκνοι,
Το κοριτσάκι με τα σπίρτα,
Η φορεσιά του βασιλιά,
Το παραμύθι της ζωής μου,
που είναι αυτοβιογραφία γεμάτη ευαισθησία και ειρωνεία, συχνά πικρή, όμως ποτέ απελπισμένη. Το έργο εκδόθηκε πρώτα στα Γερμανικά το 1846 και το 1855 με καινούργια μορφή, που γνώρισε εξαιρετική επιτυχία.Ταξιδεύει σε πολλές χώρες της Ευρώπης και περιγράφει τα ταξίδια του, στα έργα, Στην Ελβετία 1851, Ισπανία 1853, Επίσκεψη στην Πορτογαλία 1866.
Από τα μυθιστορήματα ξεχωρίζουν το Απλώς και μόνο οργανοπαίκτης το 1837 και το Ο.Τ., αρχικά των λέξεων Ottenligt Tugthus = αναμορφωτήριο το 1837.
Τα έργα του γνωρίζουν μεγάλη επιτυχία και μεταφράζονται σε πολλές γλώσσες.