Ετερογενής φυτική ομάδα που αποτελεί ένα από τα πιο πρωτότυπα και ενδιαφέροντα φαινόμενα της βοτανικής. Αν και διαθέτουν χλωροφύλλη, είναι δηλαδή αυτότροφα φυτά, έχουν παρόλα αυτά την ικανότητα να απορροφούν άζωτο σε οργανική μορφή, το οποίο παίρνουν από το σώμα μικροσκοπικών ζώων, ειδικά εντόμων, που αιχμαλωτίζουν και συγκρατούν με ειδικά όργανα-παγίδες.
Από τα φυτά αυτά αξιόλογα είναι: διωναία η μνιοφάγα (οικογένεια Δροσερίδες, δικοτυλήδονα) που ζει στα τέλματα της Καρολίνας· τα φύλλα της διαθέτουν στην επάνω επιφάνεια προεξέχουσες αδενώδεις τρίχες, στις οποίες μόλις επικαθήσει έντομο, ερεθίζονται και μεταδίνουν τον ερεθισμό στο έλασμα που διπλώνεται και αιχμαλωτίζει το έντομο. Η δροσερή η στρογγυλόφυλλη και η Δροσερή η διάμεση, που ζουν στα ορεινά έλη, μεταξύ των βρύων, έχουν φύλλα κυκλικά ή ωοειδή, μακρόμισχα, εφοδιασμένα με βλεφαριδόμορφους τριχοειδείς αδένες, ικανούς να περιβάλλουν και να αιχμαλωτίζουν τα έντομα. Τα τριχοειδή αυτά εξαρτήματα ξαναϊσιώνουν μετά το θάνατο και τη μερική αποσύνθεση – απορρόφηση των εντόμων· είναι ιόχροα λαμπερά και εκκρίνουν διαυγές, ιξώδες υγρό, πάνω στο οποίο προσκολλούνται αρχικά τα έντομα, καθώς τα προσελκύει το ζωηρό χρώμα τους. Η πιγκουικούλα η κοινή ή λεπτόκερη, που αυτοφύεται στα ελληνικά βουνά, έχει φύλλα κατά παράρριζο ρόδακα, με έλασμα ακέραιο, μαλακό, πρασινοκίτρινο, χωρίς τριχοειδή εξαρτήματα· για να συλλάβουν το έντομο που θα επικαθήσει διπλώνουν βραδέως τα χείλη.
Παράδειγμα πολύ πιο περίεργο αποτελούν τα είδη του γένους νηπενθές (οικογένεια Νηπενθίδες, δικοτυλήδονα), που είναι λίγο αποξυλωμένα, αναρριχώμενα φυτά των τροπικών δασών της Μαδαγασκάρης, της Ινδίας και της Αυστραλίας. Το κανονικό έλασμα των φύλλων τους επιμηκύνεται πιο πάνω από την κορυφή σε μια έλικα που συγκρατεί ένα επίμηκες σταμνοειδές όργανο (ασκίδιο), του οποίου το στόμιο είναι εφοδιασμένο με έναν ενισχυτικό δακτύλιο και ένα πώμα σαν φυλλοειδές κάλυμμα, ενώ στο εσωτερικό του εκκρίνεται χυμός που περιέχει πρωτεολυτικά ένζυμα, ικανά να αποσυνθέσουν τις μαλακές ουσίες του σώματος των εντόμων, τα οποία προσελκύονται από τα ζωηρά χρώματα αυτών των οργάνων – παγίδων και πέφτουν μέσα γλιστρώντας στα γλοιώδη χείλη.
‘Αλλα εντομοφάγα φυτά υπάγονται στα γένη: δαρλιγκτονία, σαρρακηνία και πιθανόν και στην οντρικουλαρία.
