Ομοταξία χόνδρινων ιχθύων, σαφώς διαφορετικών από τους οστέινους, οι οποίο λέγονται τελεόστεοι ή οστεϊχθύες. Παλιότερα τα σελάχια θεωρούνταν υφομοταξία των ψαριών, που σήμερα αποτελούν μια υπερομοταξία. Τα σελάχια, που λέγονται και πλαγιόστομοι, έχουν αρχαιότατη προέλευση: πραγματικά τα πρώτα απολιθωμένα λείψανα, σχεδόν μόνο δόντια, χρονολογούνται από το σιλούριο, δηλαδή από 350 εκατομμύρια χρόνια περίπου. Το ατρακτοειδές τους σώμα έχει δέρμα που καλύπτεται από πλακοειδείς φολίδες. Ο σκελετός, αν και είναι χόνδρινος, μπορεί να πάρει αξιόλογη σκληρότητα όταν εμποτιστεί από άλατα ασβεστίου· το κρανίο καταλήγει συχνά σε ρύγχος, πολύ εμφανές. π.χ. στα πριονόψαρα. Το στόμα, που βρίσκεται συνήθως προς το μέρος της κοιλιάς κι έχει σχήμα ευρείας εγκάρσιος σχισμής, είναι εφοδιασμένο με πολυάριθμα δόντια, διατεταγμένα σε πολλές σειρές, τα οποία έχουν διάφορα σχήματα και διαστάσεις, ανάλογα με τα είδη. Το πεπτικό σύστημα, εκτός από το φάρυγγα και τον οισοφάγο, που διαθέτουν ρωμαλέους μυς, περιλαμβάνει το στομάχι, σε σχήμα θυλάκου, κι ένα έντερο μικρού μήκους, γενικά ευθύγραμμο και προικισμένο με σπειροειδή βαλβίδα, που κάνει ευρύτερη την απορροφητική επιφάνεια.
Τα σελάχια δεν έχουν νηκτικη κύστη · για την αναπνοή έχουν συνήθως 5 ζεύγη σχισμών, στα τοιχώματα των οποίων βρίσκονται τα βραγχικά ελάσματα. Η κυκλοφορία του αίματος είναι απλή· η καρδιά περιλαμβάνει έναν αρτηριακό κώνο εφοδιασμένο με διάφορες βαλβίδες, δύο κοιλίες και ένα φλεβικό κόλπο· το αίμα περιέχει ουρία σε μεγαλύτερες ποσότητες από των άλλων σπονδυλωτών. Τα αισθητήρια όργανα είναι αρκετά αναπτυγμένα: τα μάτια, που είναι πλευρικά στους καρχαρίες και πάνω από το κεφάλι στις ρίνες, προστατεύονται από δύο βλέφαρα και μερικές φορές κι από ένα τρίτο· τα αυτιά είναι εφοδιασμένα με μικρούς ωτόλιθους, που χρησιμεύουν για ισορροπία· τα ρουθούνια, εφοδιασμένα με οσφρητικούς δέκτες, βρίσκονται κάτω απ’ το ρύγχος και πάνω απ’ το στόμα, το οποίο είναι εφοδιασμένο με γευστικούς κόμβους που η αποδοτικότητά τους δεν είναι πολύ γνωστή· για την αφή υπάρχουν δέκτες ευρύτατα κατανεμημένοι στην επιφάνεια του σώματος. Εκτός από τα όργανα της πλευρικής γραμμής, που έχουν πιθανότατα ανάλογες λειτουργίες, υπάρχουν οι λεγόμενες φύσιγγες του Λορεντσίνι, που αποτελούνται από 8-12 μικρές κύστεις, βρίσκονται στο δέρμα της κεφαλής. Ενώ η όσφρηση είναι πολύ ισχυρή, στα ψάρια αυτά ο εγκέφαλος είναι μικρός.
Τα σελάχια έχουν ξεχωριστά φύλα με εσωτερική συνήθως γονιμοποίηση. τα αβγά είναι γενικά μεγάλα (8-35 χλστ.), πλούσια σε κρόκο και με κεράτινο κέλυφος· η επώαση διαρκεί 4 – 12 μήνες. Κατά το μεγαλύτερο μέρος τα σελάχια ζουν στη θάλασσα· είναι σαρκοφάγα και καταστρέφουν μεγάλες ποσότητες ψαριών· εξαιτίας της αδηφαγίας και της επιθετικότητάς τους, μερικά σελάχια είναι επικίνδυνα για τον άνθρωπο. Αν και στο σύνολό τους είναι λιγότερο ωφέλιμα από τους τελεόστεους, διάφορα σελάχια αλιεύονται γιατί από το συκώτι τους εξάγεται λάδι πλούσιο σε βιταμίνη D, το δέρμα τους χρησιμοποιείται ως λειαντικό ή πετσί και στην Άπω Ανατολή τα πτερύγιά τους για τροφή.