Τρoιζόνια Φωκίδας
Το μοναδικό νησί του Κορινθιακού Κόλπου που κατοικείται.
Πεντακόσια μέτρα η κοντινότερη απόσταση από τη στεριά, την Γλυφή ή Γλυφάδα και ορισμένοι το
καλοκαίρι περνάνε και κολυμπώντας, είναι περίπου πέντε λεπτά με το βαρκάκι, Αϊ-Νικόλας, του καπετάν Κώστα για να φτάσεις απέναντι, σε ένα νησί πραγματικά ησυχαστήριο.
Μέχρι να πληρώσεις το αντίτιμο, το πλοιάριο έχει διασχίσει τη στενή λωρίδα θάλασσας που το χωρίζει από τη στεριά. Ο καπετάν Κώστας εκτελεί το δρομολόγιο πέρα-δώθε πάνω από είκοσι χρόνια, μεταφέροντας απέναντι επιβάτες αλλά και προμήθειες για το νησί από νωρίς το πρωί ως τα μεσάνυχτα. Χειμώνα καλοκαίρι η γραμμή δεν σταματά, καθώς στο στενό δεν πιάνει καιρός ποτέ.
Εκεί θα βρεις 150 σπίτια περίπου, αλλά περίπου 60 είναι οι κάτοικοι, μεγάλοι σε ηλικία, τον χειμώνα στο νησί. Σχολείο στο νησί δεν υπάρχει όπως και παιδιά δεν υπάρχουν ούτε για δείγμα.
Με το που πατάς το πόδι σου στο νησί αισθάνεσαι ότι βρίσκεσαι σε άλλη εποχή, γιατί στο νησί δεν κυκλοφορούν αυτοκίνητα, μόνο κανα-δυό για μεταφορές αγαθών. Οι αποστάσεις μικρές και η ανάγκη για αυτοκίνητο εξανεμίζεται αμέσως.
Στη δυτική άκρη του λιμανιού η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου κτισμένη το 1955 και αμέσως μετά το δασάκι, για περπάτημα και ηρεμία. Η πεζοπορία ανάμεσα σε γέρικες ελιές και φραγκοσυκιές, επιβραβεύει την επιλογή σου να βρεθείς στα Τροιζόνια.
Ενδιαφέρουσα είναι και η βόλτα στη μεγάλη μαρίνα, στο ανατολικό τμήμα του νησιού με πολύ πράσινο.
Για κολύμπι, στο νησί υπάρχουν, μια μικρή παραλία δίπλα στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου και άλλες δύο πιο μακρινές, στις οποίες πηγαίνεις περπατώντας ή με καΐκι. Στα νοτιοανατολικά είναι η μικρή Πούντα με την κόκκινη αμμουδιά με τον ένα κέδρο. Στα δυτικά είναι η βοτσαλωτή παραλία Άσπρα Χαλίκια με διάφανα νερά.
Το καλοκαίρι, αλλά και τα Σαββατοκύριακα μετά το Πάσχα, το μικρό νησί βουλιάζει από επισκέπτες από τη Φωκίδα, την Αθήνα ή ακόμα και με κρις κραφτ από το Αίγιο, που περνούν απέναντι για να απολαύσουν το ψαράκι τους στα μαγαζιά του νησιού.
Τα Τριζόνια, είναι το μεγαλύτερο στο σύμπλεγμα των νησιών του Κορινθιακού μαζί με τα ερημονήσια Αϊ-Γιάννης και Πλανέμι και έχουν έκταση 2,5 τ.χλμ. Οσο για το από πού πήραν το όνομά τους υπάρχουν δύο εκδοχές, η μία είναι παράφραση των λέξεων “τρία νησιά” και η άλλη, από τα πολλά τριζόνια που με το μελωδικό τραγούδι τους γεμίζουν τις καλοκαιρινές νύχτες.
Το νησί είναι παράδεισος για τους κατόχους ιστιοπλοϊκών, αφού στη μαρίνα που διαθέτει μπορούν να ελλιμενιστούν έως 120 σκάφη και πολλές φορές θα τη δεις γεμάτη με σκαριά κάθε είδους.