Εθνικός ευεργέτης, (κάποτε υπήρχαν, σήμερα μόνο κλέφτες υπάρχουν) γιος του Κωνσταντίνου. Γεννήθηκε στις 24 Ιουνίου το 1801, στο Τσεπέλεβο Ιωαννίνων και απεβίωσε στις 18 Σεπτεμβρίου του 1870, στη Μολδαβία, όπου ξενιτεύτηκε με τον αδελφό του και εκεί ανέπτυξε επιχειρηματική δράση, (ξενοδόχος, μεγαλοκτηματίας, έμπορος).
Παραχώρησε ολόκληρη την περιουσία του στο Ελληνικό κράτος. Στη γενέτειρά του έκτισε και χρηματοδότησε τη λειτουργία του ομώνυμου φαρμακείου «Τσούφλειο φαρμακείο». Αργότερα λειτούργησε ως ταχυδρομείο και τώρα ως Δημοτική Πινακοθήκη.
Η διαθήκη είχε και χρήματα για σπουδές των παιδιών του χωριού του, οικονομική ενίσχυση των φτωχών, χηρών, ορφανών, αναξιοπαθούντων. Περιελάμβανε επίσης την αμοιβή του γιατρού και συντήρηση εκκλησιών.
Διέθεσε μεγάλα ποσά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, στην Πολυτεχνική Σχολή, στην ανάπτυξη του Ελληνικού Εθνικού Στόλου, στην Ακαδημία Αθηνών.
Το κληροδότημα Τσούφλη, διέθεσε επίσης μεγάλα χρηματικά ποσά για τη δημιουργία των Τσούφλειων Διδακτηρίων στην Μακεδονία, για την ανάπτυξη της ελληνικής παιδείας και κουλτούρας και το σημαντικότερο, για την αναζωπύρωση και τη διατήρηση της εθνικής συνείδησης (Γευγελή, Στρώμνιτσα, Δοιράνη, Πετρίτσι κ.λ.π 85 σχολεία).
Η μεγάλη ακίνητη περιουσία του Τσούφλη στη Βεσσαραβία έτυχε διαχείρισης σύμφωνα με τους όρους εκτέλεσης της διαθήκης μέχρι την Οκτωβριανή επανάσταση του 1917, καθώς άλλαξε το καθεστώς και είχε ως συνέπεια τη δέσμευση των περιουσιών.
εξωτερική πηγή http://zagoriou.blogspot.gr