Αρχαία ελληνική θεότητα, προσωποποίηση της υγείας του σώματος και της ψυχής. Ως αρχαιότερο κέντρο λατρείας της αναφέρεται η Τιτάνη στη Σικυώνα, όπου βρισκόταν ιερό του Ασκληπιού και της Υγιείας. Αναφέρεται ότι ο Αρίφρων ο Σικυώνιος, έγραψε ύμνο για τη θεά, της οποίας η λατρεία, το 420 π.Χ., περίπου, διαδόθηκε και στην Αθήνα. Η Υγιεία, κατά τη μυθολογία, ήταν σύζυγος ή κόρη του Ασκληπιού από την Ηπιόνη, αδελφές της δε ήταν η Πανάκεια, η Ιασώ και η Ακησώ (Ασκληπιάδες). Εκτός από την Αθήνα, τη λάτρευαν και σε άλλες πόλεις, όπως στις Θεσπιές, την Ελάτεια, τα Μέγαρα, την Κόρινθο και το Αργος. Οι καλλιτέχνες την εικόνιζαν από τον 5ο π.Χ. αι. σαν νέα γυναίκα. Αργότερα υιοθέτησαν ως σύμβολο της το φίδι.