Άγρια και απότομη σεισμογενής και διαβρωσιγενής χαράδρα στην Ήπειρο, που αρχίζει από το κεντρικό Ζαγόρι, ανάμεσα στη Βίτσα και στο Κουκούλι, και καταλήγει κοντά στο Πάπιγκο του δυτικού Ζαγοριού. Τη χαράδρα διαρρέει ο παραπόταμος του Αώου Βοϊδομάτης. Έχει μήκος 12 χλμ. περίπου, βάθος 500-1000 μ., μέσο άνοιγμα 200 μ. και μικρότερο 10 μ. Τα πετρώματα της κοίτης είναι του μεσοζωικού αι., τα πλευρικά ιζηματογενή και της κορυφής καινοζωικά. Σε πολλά σημεία υπάρχουν άφθονα πλατάνια και υψηλότερα, πεύκα και έλατα. Υπάρχουν επίσης και πολλά ιαματικά φυτά τα οποία χρησιμοποιούσαν παλιότερα οι εμπειρικοί γιατροί του Ζαγοριού, οι γνωστοί βικογιατροί. Η πανίδα επίσης είναι αρκετά πλούσια: αλεπούδες, λύκοι, αετοί, και, σε μικρότερους αριθμούς, αγριόχοιροι και αρκούδες. Άλλοτε αφθονούσαν και οι αίγαγροι. Στο μέσο περίπου του φαραγγιού, κοντά στο Μονοδέντρι, σε απότομη και επιβλητική πλαγιά, βρίσκεται το μοναστήρι της Αγίας Παρασκευής. Στους χρόνους της Τουρκοκρατίας το φαράγγι χρησιμοποιήθηκε από τους Έλληνες ως κρησφύγετο.
