Άγρια και απότομη σει­σμογενής και διαβρωσιγενής χαράδρα στην Ή­πειρο, που αρχίζει από το κεντρικό Ζαγόρι, α­νάμεσα στη Βίτσα και στο Κουκούλι, και κατα­λήγει κοντά στο Πάπιγκο του δυτικού Ζαγοριού. Τη χαράδρα διαρρέει ο παραπόταμος του Αώου Βοϊδομάτης. Έχει μήκος 12 χλμ. περί­που, βάθος 500-1000 μ., μέσο άνοιγμα 200 μ. και μικρότερο 10 μ. Τα πετρώματα της κοίτης είναι του μεσοζωικού αι., τα πλευρικά ιζηματογενή και της κορυφής καινοζωικά. Σε πολλά σημεία υπάρχουν άφθονα πλατάνια και υψηλό­τερα, πεύκα και έλατα. Υπάρχουν επίσης και πολλά ιαματικά φυτά τα οποία χρησιμοποιού­σαν παλιότερα οι εμπειρικοί γιατροί του Ζαγοριού, οι γνωστοί βικογιατροί. Η πανίδα επίσης είναι αρκετά πλούσια: αλεπούδες, λύκοι, αετοί, και, σε μικρότερους αριθμούς, αγριόχοιροι και αρκούδες. Άλλοτε αφθονούσαν και οι αίγαγροι. Στο μέσο περίπου του φαραγγιού, κοντά στο Μονοδέντρι, σε απότομη και επιβλητική πλαγιά, βρίσκεται το μοναστήρι της Αγίας Πα­ρασκευής. Στους χρόνους της Τουρκοκρατίας το φαράγγι χρησιμοποιήθηκε από τους Έλλη­νες ως κρησφύγετο.