(Ficaria ranunculoides) οίκ. Βατραχιωδών (Ramunculaceae).
Χαρακτηριστικά του μικρού αυτού φυτού είναι τα γυαλιστά καρδιόσχημα φύλλα του. Ανθίζει νωρίς την άνοιξη. Το συναντούμε παντού στην Ελλάδα, σε αγρούς και φράκτες με τα κοινά ονόματα, Ζοχαδόχορτο, Σφουρδακέλα, Σφουρδάκλα. Τα άνθη του είναι μοναχικά, σε πολύ μεγάλο μίσχο (ποδίσκο) με πέταλα πολλά, ακτινωτά. Οι ρίζες τού φυτού σχηματίζουν μικρούς βολβούς από τούς όποιους πολλαπλασιάζεται εύκολα
Η ρίζα της Φικάρια είναι ερεθιστική. Το εκχύλισμα της χρησιμοποιείται σε πολλά ιδιοσκευάσματα κατά των τοπικών συμφορήσεων.
Οι ρίζες τού φυτού αυτού χρησιμοποιούνται και κατά των αιμορροΐδων με τσάι ή αφέψημα (50 γρ.: 1000 νερό). Τα φύλλα τού φυτού τρώγονται ως σαλάτα, ωμά. Στην Ελλάδα συναντάται το είδος Φικάρια. ή μεγανθής (Ficaria grandiflora).