Φραγκοσυκιά (οπουντία η ινδική)

Κακτώδες φυτό από τα πιο κοινά στις παραμεσόγειες περιοχές της νότιας Ευρώπης, που σχηματίζει με τους κυλινδρικούς βλαστούς του, που φέρουν άρθρα πεπλατυσμένα και πράσινα, ανώμαλες θαμνώδεις μορφές. Στην Ελλάδα συναντιέται σχεδόν παντού, είτε αυτοφυές σε πετρώδεις, ξηρές τοποθεσίες, είτε καλλιεργημένο για διαμόρφωση ζωντανών φραχτών. Κατάγεται από το Μεξικό. Φαίνεται σαν να μην έχει φύλλα, τα οποία είναι όμως λεπτόμορφα, εμφανίζονται κάτω από τις διάσπαρτες ομάδες των ακανθών, για να πέσουν σχεδόν αμέσως. Οι καρποί της, με σάρκα χυμώδη, πλούσια σε μικρά σπέρματα, έχουν φλοιό δερματώδη, διάσπαρτο από ακανθωτά βοθρία: είναι εδώδιμοι και προσφύονται κατευθείαν, στο βλαστό. Η φραγκοσυκιά καλλιεργείτο κάποτε στις μεσογειακές ζώνες για τους εδώδιμους καρπούς της. Χρησιμοποιείται επίσης για τη διακόσμηση βραχόκηπων, τοίχων και για τη διαμόρφωση φραχτών γύρω από αγροκτήματα.