Φυτά της κλάσης των πτεριδικών, του αθροίσματος των πτεριδόφυτων. Είναι πολύ εξελιγμένα κρυπτόγαμα κορμόφυτα που έχουν ρίζες, βλαστό και φύλλα·επιπλέον είναι εφοδιασμένα με σύστημα αγωγών αγγείων, γι’ αυτό και κατατάσσονται στα κρυπτόγαμα που φέρουν αγγεία. Τα πτεριδικά περιλαμβάνουν πολλά είδη, τα περισσότερα ιθαγενή των τροπικών περιοχών, ενώ λίγα είναι αυτοφυή στις εύκρατες περιοχές. Προτιμούν τους υγρούς τόπους και είναι, τουλάχιστον τα πιο κοινά, εφοδιασμένα με φύλλα πλατιά και πτεροσχιδή. Μπορεί να εμφανίζονται με την ποώδη μορφή, όπως συμβαίνει συχνότερα, ή να είναι δεντρόμορφα όπως στα τροπικά δάση.
Από τις φτέρες των εύκρατων περιοχών, και ειδικότερα της ελληνικής χλωρίδας, αναφέρουμε το νεφρίδιο η αρβενόπτερις, που αναπτύσσεται κάτω από δάση, κυρίως καστανιάς, το νεφρίδιο η θηλύπτερις, που φύεται σε τελματώδεις και υγρές πεδιάδες, το πτερίδιο το αέτειο, κοινό σε πυριτικές υγρές γαίες, την πτέριδα την κρητική, που φυτρώνει μόνη της σε σκιερά δάση της Κρήτης και της Πελοποννήσου.
Η κομψότητα του φυλλώματος του κάνει τις φτέρες φυτά πολύ ενδιαφέροντα από καλλωπιστική άποψη. Χρησιμοποιούνται επίσης και στη φαρμακευτική, όπως π.χ. το νεφρίδιο η αρρενόπτερις, που δίνει μια ουσία με ανθελμινθικές ιδιότητες.