Κατασκεύασμα από λεπτό χαρτί κολλημένο σε σκελετό από ελαφρά ξύλα ή καλάμια, που συγκρατείται με ένα σπάγγο πολύ μακρύ. Στο άκρο του τοποθετούνται συχνά λουρίδες χαρτιού που χρησιμοποιούνται για την ισορροπία (ουρά). Ο απλούστερος τύπος, που χρησιμοποιείται προπάντων από τα παιδιά για ψυχαγωγία, μπορεί να έχει διάφορα γεωμετρικά σχήματα, τραπεζοειδές, ρομβοειδές κλπ., ή να έχει σχήμα δράκοντα, ψαριού, πουλιού, πεταλούδας κ.ά. Υπάρχουν πολλών ειδών χαρταετού Ένας απ’ αυτούς είναι ο τύπος Έντυ, με μακριά σπονδυλική στήλη, μήκους λίγο μικρότερου των δύο μέτρων που διασταυρώνεται στο ένα τέταρτο περίπου του μπροστινού άκρου με μια άλλη βέργα, ελαφρά καμπύλη, με την κοιλότητα προς τα κάτω.
Ο χαρταετός ανυψώνεται με τον άνεμο και τον κατευθύνει αυτός που κρατά τον σπάγγο. Η ταχύτητα, το ύψος που φτάνει και οι «φιγούρες» που διαγράφει κατά την πτήση, εξαρτιούνται από την πείρα εκείνου που τον κατευθύνει και από την τεχνική της κατασκευής. Η εφεύρεσή του οφείλεται στον Έλληνα Αρχύτα, που έζησε στον Τάραντα μεταξύ 400 και 300 π.Χ. Στην Ανατολή, και προπάντων στην Κίνα, στην Ιαπωνία και στην Ινδονησία, ο χαρταετός αντιπροσωπεύει μια από τις αρχαιότερες και πιο δημοφιλείς ψυχαγωγίες. Χρησιμοποιείται επίσης και σε εργασίες, όπως στα αρχιπελάγη της Μελανησίας και της Ινδονησίας, όπου οι ψαράδες πετούν χαρταετό που τους σέρνουν βάρκες και οι οποίοι κρατούν στην επιφάνεια του νερού την πετονιά. Οι χαρταετοί χρησιμοποιήθηκαν και σε επιστημονικά πειράματα. Αναφέρουμε το χαρταετό, του Βενιαμίν Φραγκλίνου, που τον ανύψωσε σε καιρό καταιγίδας. Ο ηλεκτρισμός που μεταδόθηκε στη Γη με το σπάγγο του χαρταετού απόδειξε, αναμφισβήτητα, την ηλεκτρική φύση της αστραπής. Κατά τον περασμένο αιώνα, ήταν πολύ διαδομένη η χρήση των χαρταετών για μετεωρολογικές παρατηρήσεις και όταν το 1894 ο Γουλιέλμος Μαρκόνι έστειλε το πρώτο σήμα ασύρματου πάνω από τον Ατλαντικό ωκεανό, χρησιμοποίησε χαρταετό για να ανυψώσει την κεραία του δέκτη στη Νέα Γη.