Φιλικός και αγωνιστής του 1821 (1775 – 1828). Πολύ νέος πήγε στην Ιταλία για να συμπληρώσει τις σπουδές του και μετά εγκαταστάθηκε στην Τεργέστη, όπου επιδόθηκε στο εμπόριο καπνών από το οποίο αποκόμισε σημαντική περιουσία.
Μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία και διατέλεσε απόστολος της στη Βουλγαρία και σε άλλες τουρκοκρατούμενες χώρες. Μετά την έκρηξη της Επανάστασης, αγόρασε με δικά του χρήματα ολόκληρο φορτίο πολεμοφοδίων και κατέβηκε μ’ αυτό στην Ελλάδα, όπου επιδόθηκε με ζήλο στη συγκρότηση μικρού ιππικού σώματος με δικά του έξοδα (1825). Με το σώμα αυτό πήρε μέρος στις επιχειρήσεις εναντίον των αιγυπτιακών στρατευμάτων στην Πελοπόννησο.
Στις αρχές του 1826, έπειτα από προτροπή του Κωλέττη και κάποιου Σύρου επισκόπου, που ήταν περαστικός από την Ελλάδα, ανάλαβε να οργανώσει εκστρατεία στη Συρία για να ενισχύσει τον εμίρη του Λίβανου Μπεσήρ. Ο εμίρης αυτός, με πολλά του διαβήματα, υποσχόταν να ξεσηκώσει σε επανάσταση κατά του Σουλτάνου το Λίβανο και τη Συρία, αν το ενίσχυαν οι Έλληνες. Ο Χατζημιχάλης ναύλωσε τότε, με δικά του έξοδα, μερικά πλοία και, μαζί με τους Βάσο και Κριεζώτη και 800 άντρες, έφτασε στα τέλη Μαρτίου στη Βηρυτό. Οι αταξίες όμως και οι διαρπαγές που διαπράξανε οι άτακτοι Έλληνες πολεμιστές ήταν τόσες, ώστε ανάγκασαν τον εμίρη να ζητήσει την όσο το δυνατό ταχύτερη αποχώρησή τους.
Ο Χατζημιχάλης γύρισε τότε στη Σύρο και από εκεί πήγε στην Πελοπόννησο, όπου πολέμησε σε διάφορες μάχες. Στη συνέχεια πολέμησε στη Στερεά Ελλάδα, ως το θάνατο του Γ. Καραϊσκάκη (Απρίλιος 1827).
Αργότερα, μετά από πρόσκληση, αποβιβάστηκε με το σώμα του στην Κρήτη, στην περιοχή της Γραμβούσας (5 Ιανουαρίου 1828). Στις αρχές του Μαΐου του 1828 πήρε στο φρούριο Φραγκοκάστελο, το οποίο χρησιμοποίησε ως ορμητήριο των επιχειρήσεών του και την 8η Μαΐου, με συνοδεία πολλούς Κρήτες, επιτέθηκε εναντίον των Τούρκων του Ρέθυμνου και τους ανάγκασε να κλειστούν στο φρούριο της Φορτέτσας. Μετά απ’ αυτό, γύρισε στο Φραγκοκάστελο. Ο αρχιστράτηγος όμως των τουρκικών στρατευμάτων στην Κρήτη Μουσταφά, του επιτέθηκε στις 17 Μαΐου και κατά τη μάχη, που ακολούθησε σκοτώθηκε ο Χατζημιχάλης μ’ όλους σχεδόν τους στρατιώτες του.