Η ελιά καλλιεργείται συστηματικά στη Δυτική Μικρασία τουλάχιστον από τις αρχές της 2ης χιλιετίας π. Χ. Οι περιοχές της Τρωάδας και της Αιολίδας (Αϊβαλί, Αδραμύττι, Αξάρι, Πέργαμος, Φώκαια κ ά.), μαζί με εκείνες των παραλίων της Προποντίδας (Λάμψακος, Αρτάκη, Τρίγλια, Μουδανιά, Kiος, Νικομήδεια κ.ά.) και των εύφορων κοιλάδων της Ιωνίας (Κασαμπάς, Φιλαδέλφεια, Αιδίνι, Μπαϊντίρι, Θείρα, […]

Το Τσανάκ Καλέ ή Δαρδανέλλια βρίσκεται στενότερο σημείο του Ελλησπόντου, στην ασιατική ακτή, σε απόσταση 12 μιλίων από την έξοδο στο Αιγαίο. Πριν από το 1922, είχε περισσότερους από 20.000 κατοίκους (7.000 Έλληνες, 3.000 Αρμένιοι, 1.000 Εβραίοι, Λίγοι Φράγκοι και οι υπόλοιποι Τούρκοι). Η πόλη ονομάστηκε Τσανάκ Καλέ (Κάστρο των Αγγείων), γιατί αποτελούσε το τρίτο […]

Το μετάξι (ιπέκ στα τούρκικα) ήρθε με θρυλικό τρόπο από την Κίνα στη Μικρασία την εποχή του Μεγάλου Ιουστινιανού (527-565). Οι Βυζαντινοί κράτησαν αυστηρώς ελεγχόμενη και μονοπωλιακή τη σηροτροφία μέχρι το 1147 κι αποκόμισαν αμύθητα ποσά από την εμπορία μεταξωτών.

Σκηνικό ενός νοικοκυριού πριν λίγα χρόνια.

Στην καρδιά της Καππαδοκίας, 70-80 χλμ. νοτιοδυτικά της Καισαρείας, βρίσκονται τα χωριά Μιστί και Τσαρικλί. Πρόκειται για αμιγώς χριστιανικούς και ελληνόφωνους οικισμούς μι 3.000 και 700 περίπου κατοίκους αντίστοιχα πριν από το 1924. Το Τσαρικλί ήταν ένα σχετικά νέο χωριό, καθώς οι μαρτυρίες για την ίδρυσή του φτάνουν στα 1840.