Με τη λέξη αυτή, η αρχαία ελληνική μυθολογία εννοεί το θεό του «Κάτω Κόσμου» και τον «Κάτω Κόσμο». Ο θεός Άδης ήταν γιος του Κρόνου και της Ρέας, που πήρε μερίδιο του τον «Κάτω Κό­σμο», όταν έγινε η διανομή της εξουσίας του κόσμου, μετά τον πόλεμο των θεών με τους Τι­τάνες.

Ήδη από την αρχαιότητα ήταν γνωστή η περιοχή του Πόντου για τον πλούτο των μεταλλευμάτων της. Υπήρχαν ορυχεία στυπτηρίας (η στύψη ήταν παλιότερα περιζήτητη κυρίως στη βαφική) και μεταλλεία πλούσια σε κοιτάσματα αργυρούχου μολύβδου, χαλκού, ακόμα και χρυσού, τα πεπερισσότερα ωστόσο είχαν σύμμεικτα μεταλλεύματα, με πιο συνηθισμένα εκείνα του αργυρούχου μολύβδου. Συστηματική, ωστόσο, εκμετάλλευση των […]

Δεντροστοιχία στον αρχαιολογικό χώρο του Δίον.

Ο Ναός της Αθηνάς Νίκης ή (όπως ονομάστηκε επί Ρωμαϊκής εποχής Ναός της Απτέρου Νίκης είναι μικρός αμφιπρόστυλος ιωνικός ναός στην Ακρόπολη των Αθηνών. Εδώ φυλασσόταν το ξόανο της θεάς Αθηνάς Νίκης, της «απτέρου», δηλαδή χωρίς φτερά, για να μη φύγει ποτέ από την πόλη της Αθήνας. Περισσότερα  ΕΔΩ.

Αγωνιστής του 1821. Καταγόταν από την Αρτοτίνα Δωρίδας. Πριν την έκρηξη της Επανάστασης, ήταν στο αρματολίκι της Λιβαδειάς κάτω από τις διατα­γές του ξαδέλφου του Αθανάσιου Διάκου. Στις 31 Μαρτίου 1821 στάλθηκε από το Διάκο στην Αταλάντη, όπου ύψωσε τη σημαία της Επανάστασης. Από τότε συγκρότησε δικό του σώμα και σαν οπλαρχηγός πήρε μέρος σε […]